وحید میهن پرست

7.8

کافه گرکو

بیش از دویست سال پیش، در قلب شهر بی‌دفاع، «کافه گرکو» پاتوقی بود برای رهگذران، سیاستمداران، هنرمندان، نویسندگان و به‌خصوص تبعیدیان سیاسی. این مکان قدیمی‌ترین کا... ادامه ...
6.7

اردشیر محصص و نقد زمانه

آخرین بازماندگان گارسون‌های «هتل نادری» تهران که عمری با اهالی هنر و ادب محشور بوده‌اند، هنوز آن جوان باریک‌اندام، صبور و کم‌حرف را به‌یاد می‌آورند که یک روز در هفته، میزی را در اختیار می‌گرفت و سفره‌ای از جنس کاغذ کاهی را که ماهرانه از به‌هم چسباندن... ادامه ...
6.5

درخت‌ها و کلاغ‌ها گفت‌وگو با رضا امیر یاراحمدی به بهانه‌ی نمایش آثارش در گالری ماه

یکی از آغازین روزهای زمستان نود و پنج و ترافیک طاقت‌فرسای خیابان ولیعصر. خیابانی که روزگاری با انبوه درختان و آواز پرندگانش شناخته می‌شد و حالا به تسخیر اتومبیل... ادامه ...
8.3

چرا ساعدی همچنان معاصر ماست؟ به مناسبت سالروز تولد غلامحسین ساعدی

اینکه ساعدی معاصر ماست، برآمده از نگاهیست به چیستی معاصر بودن. دسیسه‌ی پست‌مدرنیسم از معاصر بودن، حل شدن در شتاب زمان، سرعت، وانموده‌های زمانه و این‌همان شدن و تکثیر در آن است. امثال ایراچرنوس زمان را اینگونه توصیف می‌کنند: «اکنون چیزها چنان به سرعت ... ادامه ...
5.3

دیگرگونه آرشیو ساختن ملاحظاتی درباب حافظه و مسئولیت تاریخی در «كافه نوستال»

چگونه به خزانه‌ی حافظه‌ی فردی و جمعی يک قوم يا كشور بپردازیم؟ راه رسيدن به روح زمانه از نوستالژی‌های يک ملت عبور می‌كند. کدام بخش گذشته را بايد از خلال گفتار، نوشتار و مظاهر آن به‌یاد آورده و حفظ كرد؟ هرچند نیاز هست که به تمایز بنيادين میان حافظه و ... ادامه ...